Rakamlar neredeyse inanılmaz geliyor; bunun ne anlama geldiğini anladığınızda: Bakım veren akrabalar şu anda hasta aile üyeleri için haftada ortalama 49 saat çalışıyor. Sağlık sigortası şirketi AOK'un Salı günü bildirdiği gibi bu zaman dilimi yalnızca kişisel bakım, beslenme veya ilaç tedavisi gibi hemşirelik faaliyetleri için geçerli. Bakım veren akrabalar da genellikle ücretsiz çalışır.
AOK Federal Birliği, AOK Bilim Enstitüsü'nün (WIdO) Ağustos ve Eylül 2023'te toplam 1.008 bakıcı akrabayla iletişime geçmesini sağlayan bir anket yaptırdı. 2019 anketinin katılımcıları da tekrar ankete tabi tutuldu.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Akraba bakımı için gereken sürenin son dört yılda haftada altı saat artarak 43 saatten 49 saate çıktığı ortaya çıktı. Ve diğer şeylerin yanı sıra, bakım sigortası yardımlarının yanı sıra kişisel katkıların mali yükü de o zamandan bu yana önemli ölçüde arttı. Neredeyse yüzde 50 oranında.
Ayrıca haftada 49 çalışma saatinin yalnızca bakımla ilgili olduğunu da bilmelisiniz. Tipik olarak temizlik ve alışveriş gibi ev işleri ve hatta bürokratik görevler dahil değildir. Yani bunlar çoğu zaman bunun üstüne çıkıyor.
İlgili akrabalar mesleği bırakıyor – onların zararına
Bu bakımdan AOK'a göre evde bakımın, çalışma saatlerinin azaltılmasının veya insanların işten tamamen vazgeçmelerinin ana nedenlerinden biri olması şaşırtıcı olmasa gerek. Zaman yükünün özellikle bu ölçüde mesleki faaliyet üzerinde doğrudan etkisi vardır. Bununla birlikte, bu ankete göre, birinci basamak bakıcı olarak adlandırılanların tam yüzde 46'sı hala tam zamanlı çalışıyor; yani bakıma ek olarak normal işlerinde haftada yaklaşık 40 çalışma saati. Yüzde 37'si yarı zamanlı çalışıyor, yalnızca yüzde 18'i hiç çalışmıyor.
Bu, diğer şeylerin yanı sıra, bakım veren akrabalara yaptıkları iş için ödeme yapılmaması ve dolayısıyla birçoğunun çalışmaya devam etmek zorunda kalmasıyla açıklanmaktadır. Yarı zamanlı çalışanların yarısından fazlası bakım nedeniyle çalışma saatlerini azalttıklarını söyledi. Çalışmayanların yüzde 28'i bakım nedeniyle çalışmayı bıraktı.
AOK yönetim kurulu başkanı Carola Reimann sunum sırasında şunları söyledi: “Bakım veren akrabaların haftada ortalama 49 saat evde bakım işiyle yükümlü olması ve evde bakımın neredeyse dört kişiden birinin işi azaltmasına veya tamamen işten ayrılmasına yol açması sorunlu bir durum.” anket.
Bu, gelecekte bakım konusunda daha fazla zorluk yaratacaktır: Reimann, “Bakım yapan akrabalar (çoğunlukla kadınlar) çalışma saatlerini azaltırsa veya çalışmayı tamamen bırakırsa, bu, bakım görenlerin gelecek neslinde yaşlılıkta yoksulluğun yolunu açar” diye uyardı.
Aynı zamanda, dış destek kullanımı son dört yılda azaldı: 2023'te ankete katılanların neredeyse üçte ikisi, bir bakım hizmeti talep etmeden yalnızca bakım ödeneğine başvurdu. 2019 yılında bu oran yüzde 57 civarındaydı. Bir yandan bunun nedeni, birçok hemşirelik hizmetinin pandemi sırasında hizmetlerini sınırlandırması, yani akrabaların zaten daha fazla iş üstlenmek zorunda kalması olabilir. Öte yandan, giderek daha fazla sayıda hemşirelik servisinin, yeterli vasıflı işçi bulmakta güçlük çektiği için yeni hastaları reddetmesi de olabilir.
Akrabaların yalnızca üçte birinden azı ya yalnızca hastaların bakımı için bir hemşirelik hizmeti ya da birleşik bir hizmet kullanıyordu. AOK araştırmasına göre bunun ana nedenleri hem dış desteğe “ihtiyaç eksikliği” hem de “yabancılar tarafından bakılmak istemeyen” bakıma muhtaç kişilerdir. Ayakta bakım hizmetlerinde ise yüzde 46'lık bir kesim, yüzde 32'lik bir kesim ise kısa süreli bakımın reddedilme sebebi olduğunu belirtti.
Mevcut araştırma, bakım veren akrabaların çoğunun kendi işlerinin yanı sıra giderek daha fazla evde bakım sağladığını ve giderek daha az dış yardım kullandığını gösteriyor. Bu ciddi zaman ve organizasyonel stres nedeniyle giderek daha fazla kişinin hastalanması şaşırtıcı değil: bakım veren akrabaların kendilerinin de bakıma muhtaç hale gelme riski büyük ölçüde artıyor.
Fiziksel ve psikolojik stres ve şaşırtıcı derecede az gurur
Psikolojik stres de var: Bakım veren akrabaların yüzde 43'ü depresyon, anksiyete bozuklukları, yeme bozuklukları, obsesif kompulsif bozukluk veya diğer akıl hastalıklarından muzdarip olduklarını söylüyor. Axa Sigorta adına bir çalışma yürüten fikir araştırma enstitüsü Ipsos'un Mart ayında bildirdiğine göre, ulusal ortalamada yüzde 31'i akıl hastalığı bildiriyor.
Bakım veren akrabalar üzerindeki psikolojik ve aynı zamanda fiziksel yükün genellikle yüksek olduğu zaten bilinmektedir; 2023 yılı sonunda yaşları 18 ile 75 arasında değişen toplam 1.000 kişiyle anket yapılan araştırmada ilginç olan şey, şefkatli akrabaların, umursamayanlara göre yaptıkları işten görünüşe göre daha az gurur duymalarıydı: kimseyi umursamayan insanlar, Araştırmaya göre hemşirelerin yalnızca yüzde 55'i hayatta şimdiye kadar başardıklarıyla gurur duyuyor.
Ancak yüzde 67 ile “Başkaları için sıklıkla iyi şeyler yapıyorum” ifadesine aile üyeleriyle ilgilenmeyen kişilere (yüzde 64) göre katılma olasılıkları daha yüksek. Bununla birlikte, hemşirelerin yalnızca yüzde 56'sı eylemlerini anlamlı algılarken, nüfusun geri kalanında (yüzde 62) önemli ölçüde daha fazla kişi kendi eylemlerini anlamlı algılıyor.
Geleceğe yönelik değerlendirmeler de farklılık gösteriyor: Araştırmaya göre hemşirelerin yalnızca üçte biri (yüzde 33) geleceğe olumlu bakıyor; toplam nüfusta bu oran yüzde 42'dir.
“Bakım Akrabaları Haftası” yardım etmek istiyor
En azından bu zihniyeti değiştirmek için ülke çapında bir “Sevgili Akrabalar Haftası” düzenleniyor ve bu hafta Berlin'de yeniden başlıyor: Önümüzdeki 25 Mayıs Cumartesi günü, Kırmızı Belediye Binası'nda Sevimli Ayı'nın ödüllendirilmesiyle başlıyor. Bu onur, şefkatli akrabalara odaklanmalı ve en azından ideal olarak onları uzun yıllar süren hizmetlerinden dolayı ödüllendirmelidir. Organizatörler bu yıl kimin onurlandırılacağını yalnızca ödül gününde açıklayacak; Sadece şu kadarı açık: Berliner Zeitung da bu kez evde bakım konusundaki haberiyle onurlandırılacak.
Hafta, 1 Haziran Cumartesi gününe kadar aile bakıcı programıyla devam ediyor. Mayıs ayının başından Haziran ayının sonuna kadar Berlin'in ilçelerinde konuyla ilgili bireysel etkinlikler düzenleniyor. Programın tamamı burada mevcuttur.
“Bakım Akrabaları Haftası” önümüzdeki Salı günü “MS Phantasia”da bir vapur gezisi, Perşembe günü Berlin Temsilciler Meclisi'nde bir bakım politikası diyaloğu, Cuma günü Kreuzberg'de bir kültür festivali ve “Genç Bakıcılar için bir sirk festivali” sunuyor. 1 Haziran Cumartesi günü Treptow'da.
Ortalama olarak her okul sınıfında ilgilenen bir çocuk vardır.
Gençler ayrıca evde akrabalarına bakıyor veya bu konuda yardımcı oluyor: Witten/Herdecke Üniversitesi tarafından yapılan bir araştırmaya göre, 2018'de yaklaşık yarım milyon çocuk ve genç hasta aile üyelerine baktı. Eğilim artıyor ancak halk tarafından neredeyse hiç fark edilmiyor. Tamamen matematiksel terimlerle ifade edersek, her okul sınıfında bakılan bir çocuk vardır.
Bakıcı Akrabalar Dairesi tarafından her iki yılda bir Berlin'de düzenlenen ve Senato tarafından desteklenen “Bakım Akrabaları Haftası”, en azından tüm bu bakıcı akrabaların görünürlüğünü arttırmayı amaçlıyor. Berlin'de 200.000'den fazla kişi evde bakım hizmeti veriyor; bazıları günde 24 saate kadar, tatil veya hafta sonu ara vermeden. Kampanya aynı zamanda ilgili yakınlara unutulmayacaklarının sinyalini vermeyi de amaçlıyor.
Ancak siyasi açıdan bakıldığında bu yalnızca okyanusta bir damla olabilir: Almanya'da bakımın temelini şefkatli akrabalar oluşturuyor; bakıma muhtaç yaklaşık beş milyon kişinin yüzde 80'inden fazlası evde bakım görüyor.
Federal İstatistik Ofisi'ne göre 2021 yılında toplam 4,17 milyon bakıma muhtaç kişiye (yüzde 84) evde bakım sağlandı. Bunlardan 3,12 milyon bakıma muhtaç kişiye öncelikle yakınları bakım sağladı. Bakıma muhtaç 1,05 milyon kişi daha özel evlerde yaşıyordu, ancak ayakta tedavi hizmetleriyle birlikte veya tamamen bu hizmetlerle bakılıyordu. Bakıma muhtaç kişilerin yalnızca yüzde 16'sı, yani 790 bin kişi huzurevlerinde yaşıyor.
AOK Federal Birliği, AOK Bilim Enstitüsü'nün (WIdO) Ağustos ve Eylül 2023'te toplam 1.008 bakıcı akrabayla iletişime geçmesini sağlayan bir anket yaptırdı. 2019 anketinin katılımcıları da tekrar ankete tabi tutuldu.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Akraba bakımı için gereken sürenin son dört yılda haftada altı saat artarak 43 saatten 49 saate çıktığı ortaya çıktı. Ve diğer şeylerin yanı sıra, bakım sigortası yardımlarının yanı sıra kişisel katkıların mali yükü de o zamandan bu yana önemli ölçüde arttı. Neredeyse yüzde 50 oranında.
Ayrıca haftada 49 çalışma saatinin yalnızca bakımla ilgili olduğunu da bilmelisiniz. Tipik olarak temizlik ve alışveriş gibi ev işleri ve hatta bürokratik görevler dahil değildir. Yani bunlar çoğu zaman bunun üstüne çıkıyor.
İlgili akrabalar mesleği bırakıyor – onların zararına
Bu bakımdan AOK'a göre evde bakımın, çalışma saatlerinin azaltılmasının veya insanların işten tamamen vazgeçmelerinin ana nedenlerinden biri olması şaşırtıcı olmasa gerek. Zaman yükünün özellikle bu ölçüde mesleki faaliyet üzerinde doğrudan etkisi vardır. Bununla birlikte, bu ankete göre, birinci basamak bakıcı olarak adlandırılanların tam yüzde 46'sı hala tam zamanlı çalışıyor; yani bakıma ek olarak normal işlerinde haftada yaklaşık 40 çalışma saati. Yüzde 37'si yarı zamanlı çalışıyor, yalnızca yüzde 18'i hiç çalışmıyor.
Bu, diğer şeylerin yanı sıra, bakım veren akrabalara yaptıkları iş için ödeme yapılmaması ve dolayısıyla birçoğunun çalışmaya devam etmek zorunda kalmasıyla açıklanmaktadır. Yarı zamanlı çalışanların yarısından fazlası bakım nedeniyle çalışma saatlerini azalttıklarını söyledi. Çalışmayanların yüzde 28'i bakım nedeniyle çalışmayı bıraktı.
AOK yönetim kurulu başkanı Carola Reimann sunum sırasında şunları söyledi: “Bakım veren akrabaların haftada ortalama 49 saat evde bakım işiyle yükümlü olması ve evde bakımın neredeyse dört kişiden birinin işi azaltmasına veya tamamen işten ayrılmasına yol açması sorunlu bir durum.” anket.
Bu, gelecekte bakım konusunda daha fazla zorluk yaratacaktır: Reimann, “Bakım yapan akrabalar (çoğunlukla kadınlar) çalışma saatlerini azaltırsa veya çalışmayı tamamen bırakırsa, bu, bakım görenlerin gelecek neslinde yaşlılıkta yoksulluğun yolunu açar” diye uyardı.
Aynı zamanda, dış destek kullanımı son dört yılda azaldı: 2023'te ankete katılanların neredeyse üçte ikisi, bir bakım hizmeti talep etmeden yalnızca bakım ödeneğine başvurdu. 2019 yılında bu oran yüzde 57 civarındaydı. Bir yandan bunun nedeni, birçok hemşirelik hizmetinin pandemi sırasında hizmetlerini sınırlandırması, yani akrabaların zaten daha fazla iş üstlenmek zorunda kalması olabilir. Öte yandan, giderek daha fazla sayıda hemşirelik servisinin, yeterli vasıflı işçi bulmakta güçlük çektiği için yeni hastaları reddetmesi de olabilir.
Akrabaların yalnızca üçte birinden azı ya yalnızca hastaların bakımı için bir hemşirelik hizmeti ya da birleşik bir hizmet kullanıyordu. AOK araştırmasına göre bunun ana nedenleri hem dış desteğe “ihtiyaç eksikliği” hem de “yabancılar tarafından bakılmak istemeyen” bakıma muhtaç kişilerdir. Ayakta bakım hizmetlerinde ise yüzde 46'lık bir kesim, yüzde 32'lik bir kesim ise kısa süreli bakımın reddedilme sebebi olduğunu belirtti.
Mevcut araştırma, bakım veren akrabaların çoğunun kendi işlerinin yanı sıra giderek daha fazla evde bakım sağladığını ve giderek daha az dış yardım kullandığını gösteriyor. Bu ciddi zaman ve organizasyonel stres nedeniyle giderek daha fazla kişinin hastalanması şaşırtıcı değil: bakım veren akrabaların kendilerinin de bakıma muhtaç hale gelme riski büyük ölçüde artıyor.
Fiziksel ve psikolojik stres ve şaşırtıcı derecede az gurur
Psikolojik stres de var: Bakım veren akrabaların yüzde 43'ü depresyon, anksiyete bozuklukları, yeme bozuklukları, obsesif kompulsif bozukluk veya diğer akıl hastalıklarından muzdarip olduklarını söylüyor. Axa Sigorta adına bir çalışma yürüten fikir araştırma enstitüsü Ipsos'un Mart ayında bildirdiğine göre, ulusal ortalamada yüzde 31'i akıl hastalığı bildiriyor.
Bakım veren akrabalar üzerindeki psikolojik ve aynı zamanda fiziksel yükün genellikle yüksek olduğu zaten bilinmektedir; 2023 yılı sonunda yaşları 18 ile 75 arasında değişen toplam 1.000 kişiyle anket yapılan araştırmada ilginç olan şey, şefkatli akrabaların, umursamayanlara göre yaptıkları işten görünüşe göre daha az gurur duymalarıydı: kimseyi umursamayan insanlar, Araştırmaya göre hemşirelerin yalnızca yüzde 55'i hayatta şimdiye kadar başardıklarıyla gurur duyuyor.
Ancak yüzde 67 ile “Başkaları için sıklıkla iyi şeyler yapıyorum” ifadesine aile üyeleriyle ilgilenmeyen kişilere (yüzde 64) göre katılma olasılıkları daha yüksek. Bununla birlikte, hemşirelerin yalnızca yüzde 56'sı eylemlerini anlamlı algılarken, nüfusun geri kalanında (yüzde 62) önemli ölçüde daha fazla kişi kendi eylemlerini anlamlı algılıyor.
Geleceğe yönelik değerlendirmeler de farklılık gösteriyor: Araştırmaya göre hemşirelerin yalnızca üçte biri (yüzde 33) geleceğe olumlu bakıyor; toplam nüfusta bu oran yüzde 42'dir.
“Bakım Akrabaları Haftası” yardım etmek istiyor
En azından bu zihniyeti değiştirmek için ülke çapında bir “Sevgili Akrabalar Haftası” düzenleniyor ve bu hafta Berlin'de yeniden başlıyor: Önümüzdeki 25 Mayıs Cumartesi günü, Kırmızı Belediye Binası'nda Sevimli Ayı'nın ödüllendirilmesiyle başlıyor. Bu onur, şefkatli akrabalara odaklanmalı ve en azından ideal olarak onları uzun yıllar süren hizmetlerinden dolayı ödüllendirmelidir. Organizatörler bu yıl kimin onurlandırılacağını yalnızca ödül gününde açıklayacak; Sadece şu kadarı açık: Berliner Zeitung da bu kez evde bakım konusundaki haberiyle onurlandırılacak.
Hafta, 1 Haziran Cumartesi gününe kadar aile bakıcı programıyla devam ediyor. Mayıs ayının başından Haziran ayının sonuna kadar Berlin'in ilçelerinde konuyla ilgili bireysel etkinlikler düzenleniyor. Programın tamamı burada mevcuttur.
“Bakım Akrabaları Haftası” önümüzdeki Salı günü “MS Phantasia”da bir vapur gezisi, Perşembe günü Berlin Temsilciler Meclisi'nde bir bakım politikası diyaloğu, Cuma günü Kreuzberg'de bir kültür festivali ve “Genç Bakıcılar için bir sirk festivali” sunuyor. 1 Haziran Cumartesi günü Treptow'da.
Ortalama olarak her okul sınıfında ilgilenen bir çocuk vardır.
Gençler ayrıca evde akrabalarına bakıyor veya bu konuda yardımcı oluyor: Witten/Herdecke Üniversitesi tarafından yapılan bir araştırmaya göre, 2018'de yaklaşık yarım milyon çocuk ve genç hasta aile üyelerine baktı. Eğilim artıyor ancak halk tarafından neredeyse hiç fark edilmiyor. Tamamen matematiksel terimlerle ifade edersek, her okul sınıfında bakılan bir çocuk vardır.
Bakıcı Akrabalar Dairesi tarafından her iki yılda bir Berlin'de düzenlenen ve Senato tarafından desteklenen “Bakım Akrabaları Haftası”, en azından tüm bu bakıcı akrabaların görünürlüğünü arttırmayı amaçlıyor. Berlin'de 200.000'den fazla kişi evde bakım hizmeti veriyor; bazıları günde 24 saate kadar, tatil veya hafta sonu ara vermeden. Kampanya aynı zamanda ilgili yakınlara unutulmayacaklarının sinyalini vermeyi de amaçlıyor.
Ancak siyasi açıdan bakıldığında bu yalnızca okyanusta bir damla olabilir: Almanya'da bakımın temelini şefkatli akrabalar oluşturuyor; bakıma muhtaç yaklaşık beş milyon kişinin yüzde 80'inden fazlası evde bakım görüyor.
Federal İstatistik Ofisi'ne göre 2021 yılında toplam 4,17 milyon bakıma muhtaç kişiye (yüzde 84) evde bakım sağlandı. Bunlardan 3,12 milyon bakıma muhtaç kişiye öncelikle yakınları bakım sağladı. Bakıma muhtaç 1,05 milyon kişi daha özel evlerde yaşıyordu, ancak ayakta tedavi hizmetleriyle birlikte veya tamamen bu hizmetlerle bakılıyordu. Bakıma muhtaç kişilerin yalnızca yüzde 16'sı, yani 790 bin kişi huzurevlerinde yaşıyor.