Dil derin yaralar açabilir. Oksana Ulan bunu yaşadı. Kendisi Hamburg yakınlarında bir aile doktorudur, Ukrayna vatandaşıdır ve “Almanya’daki Ukrayna Tabipler Birliği”nin başkanıdır. Onu yaralayan cümle bir Alman otorite çalışanı tarafından formüle edilmişti: “Bu insanları hastaların başına nasıl salıverirsiniz?”
Anavatanlarına yönelik Rus saldırısından kaçan ve şimdi diasporada çalışmak isteyen doktorlarla yapılan bir pilot projeyle ilgiliydi. “Bu insanlar mı?” diye soruyor Ulan hâlâ inanamayarak: “Bazıları uluslararası tanınmış enstitülerde eğitim almış ve çalışmış profesörler, birinci sınıf cerrahlar ve doktorlar. Açıklama gerçekten korkunçtu.”
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Belki de resmi hüküm cehaleti yansıtıyor, belki de otoritenin bilgisizliğini yansıtıyor. Her halükarda, Ukraynalı doktorların bu Salı sabahı Berlin’de Federal Sağlık Bakanlığı huzuruna çıkmasına neden olan sorunun çözümüne hiçbir katkısı olmuyor. Onlara eczacılar ve terapistler eşlik ediyor. Bu şekilde duyuruluyor. Bakan Karl Lauterbach’a (SPD) Almanya’da çalışabilmek için aşmaları gereken yüksek engelleri kaldırma çağrısında bulunuyorlar. En azından geçici olarak.
Durum biraz paradoksal. Alman sağlık sisteminde kronik bir vasıflı işçi sıkıntısı var. İşgücü Piyasası ve Mesleki Araştırma Enstitüsü, ülke çapında 15.000’den fazla doktor sıkıntısı olduğunu tespit etti. Nüfus yaşlanıyor ve hasta sayısı artıyor. Aynı zamanda giderek daha az sayıda genç tıp okuyor veya eğitimini bırakıyor. Mezunların çoğu araştırma, endüstri veya yurt dışında daha iyi maaşlı sözleşmelerin kendilerini beklediği bir iş seçiyor.
Facebook’ta 5.000 mülteci Ukraynalı doktor
Ve bir de Ukrayna’dan devam eden mülteci akını var. Federal İçişleri Bakanlığı’nın verilerine göre Almanya’nın ağustos ayı itibarıyla yaklaşık 1,1 milyon kişiyi kabul ettiği tahmin ediliyor.Bu bilgi kesin olmasa da eğilim açık. Tıbbi bakıma olan ihtiyaç büyüktür, ancak anadili konuşan yardımcıların rezervuarı da öyle. Oksana Ulan sadece sayıyı tahmin edebiliyor ancak iyi bir göstergesi var: Kendisi de 18 yaşında Federal Cumhuriyet’e taşınan ve daha fazla üyeye sahip olan doktor, “Almanya’ya gelen doktorlardan oluşan Facebook grubumuzun 5.000 civarında üyesi var” diyor. 2.000’den fazla üyesi 2014’ten önce vatanlarını terk etmiş doktorlara aittir.
Ulan’ın aklına pilot proje fikri bu yüzden geldi. Schleswig-Holstein’da Ukraynalı hastalar için Ukraynalı doktorlarla birlikte bir muayenehane kurmak istiyordu. Ulan, “Alman bir doktor olarak oradaki çalışmaları denetlerdim, örneğin sağlık sigortası şirketine fatura kesilmesini ben yönetirdim, meslektaşlarım da bunu zaten bu şekilde öğrenmişti” diye anlatıyor Ulan. Ancak lisans yetkilisi kategorik olarak şunları söyledi: Hayır!
Prensip olarak Ukraynalı doktorların nitelikleri Almanya’da tanınmaktadır. Öncelikle adayların Almanya’da kendilerini uzmanlık alanlarında gerekli süre boyunca (genellikle iki yıl) çalıştıracak bir klinik bulmaları gerekiyor. Bunu yapmak için etkilenenlerin profesyonel bir lisansa ihtiyacı var. Klinikten alınan bir sertifika daha sonra ileriye giden yolu açar.
Ulan, “Kabulün önündeki en büyük engellerden biri dildir” diyor. “En yüksek seviye gereklidir: C1.” Bu nedenle A2’den A1’e, B2 ve B1’den C2 ve C1’e kadar altı seviye vardır. Doktor, “C1’e ulaşmam iki yılımı aldı” diyor. Ulaşılması çok daha kolay olan B1 tamamen yeterlidir. “Ayrıca kendinizi bilimsel olarak ifade edebilmek.” Hastalarla konuşurken bu nadiren gerekli olur.
Bir avantaj olarak ana dil
Ukraynalı mültecilerle uğraşırken ortak dil aslında bir avantajdır. Her şeyden önce, Ulan’ın sıklıkla travma geçiren yurttaşlarıyla ilgilenen meslektaşları arasındaki psikolog ve psikoterapistlerin çalışmaları için. Eğer onlara izin verirsen. Ukrayna Tabipler Birliği başkanı aynı zamanda Alman sağlık sistemine giriş olarak kendi topluluğunda çalışmayı da hayal edebilir. Ulan, “Yardım sayesinde yavaş yavaş sistemi daha iyi tanıyacak ve aynı zamanda Almanca öğrenecekler” diyor. “Aslında zaten muayenehanelerde çalışan Ukraynalı doktorlar var. Ve Ocak ayında B2 eğitimini tamamlayacak birçok meslektaşımı tanıyorum.” Dil engeli biraz azaltılsaydı sorunun bir kısmı çözülebilirdi. “Onayın öyle kolay bir şekilde verilemeyeceği açıktır.”
Başka bir zorluğun üstesinden gelmek için başka bir alanda daha fazla hükümet müdahalesine ihtiyaç vardır. Tıp giderek kadınlaşıyor. Örneğin özel muayenehanelerdeki kadın doktorların oranı 2022’de ilk kez yüzde 50’nin üzerine çıktı. Ukrayna’dan gelen mültecilerin çoğunluğu kadın sağlık personeliydi. Ulan, “Kadın doktorların çoğunun çocuğu var” diyor. “Ancak anaokulunda veya okulda onlara yalnızca yarım gün bakılıyor.” Anne Almanca kursundayken. Öğleden sonrasını işi hakkında endişelenerek geçirmek yerine ailesiyle ilgilenmesi gerekiyor. “Bazı projeler bu yüzden zaten başarısız oldu.”
Biraz iyi niyetle çok şey mümkündür. Oksana Ulan bundan emin. Zaten çalışmanın bir yolunu bulmuş doktorlar bunu ona gösteriyor. Ve bunu yapmak isteyen birçok insan bunu istiyor. Oksana Ulan şöyle aktarıyor: “’Hastalara yardım edebilecekken öylece oturuyoruz’ diyorlar.’ Bunu çok duyuyorum.”
Anavatanlarına yönelik Rus saldırısından kaçan ve şimdi diasporada çalışmak isteyen doktorlarla yapılan bir pilot projeyle ilgiliydi. “Bu insanlar mı?” diye soruyor Ulan hâlâ inanamayarak: “Bazıları uluslararası tanınmış enstitülerde eğitim almış ve çalışmış profesörler, birinci sınıf cerrahlar ve doktorlar. Açıklama gerçekten korkunçtu.”
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Belki de resmi hüküm cehaleti yansıtıyor, belki de otoritenin bilgisizliğini yansıtıyor. Her halükarda, Ukraynalı doktorların bu Salı sabahı Berlin’de Federal Sağlık Bakanlığı huzuruna çıkmasına neden olan sorunun çözümüne hiçbir katkısı olmuyor. Onlara eczacılar ve terapistler eşlik ediyor. Bu şekilde duyuruluyor. Bakan Karl Lauterbach’a (SPD) Almanya’da çalışabilmek için aşmaları gereken yüksek engelleri kaldırma çağrısında bulunuyorlar. En azından geçici olarak.
Durum biraz paradoksal. Alman sağlık sisteminde kronik bir vasıflı işçi sıkıntısı var. İşgücü Piyasası ve Mesleki Araştırma Enstitüsü, ülke çapında 15.000’den fazla doktor sıkıntısı olduğunu tespit etti. Nüfus yaşlanıyor ve hasta sayısı artıyor. Aynı zamanda giderek daha az sayıda genç tıp okuyor veya eğitimini bırakıyor. Mezunların çoğu araştırma, endüstri veya yurt dışında daha iyi maaşlı sözleşmelerin kendilerini beklediği bir iş seçiyor.
Facebook’ta 5.000 mülteci Ukraynalı doktor
Ve bir de Ukrayna’dan devam eden mülteci akını var. Federal İçişleri Bakanlığı’nın verilerine göre Almanya’nın ağustos ayı itibarıyla yaklaşık 1,1 milyon kişiyi kabul ettiği tahmin ediliyor.Bu bilgi kesin olmasa da eğilim açık. Tıbbi bakıma olan ihtiyaç büyüktür, ancak anadili konuşan yardımcıların rezervuarı da öyle. Oksana Ulan sadece sayıyı tahmin edebiliyor ancak iyi bir göstergesi var: Kendisi de 18 yaşında Federal Cumhuriyet’e taşınan ve daha fazla üyeye sahip olan doktor, “Almanya’ya gelen doktorlardan oluşan Facebook grubumuzun 5.000 civarında üyesi var” diyor. 2.000’den fazla üyesi 2014’ten önce vatanlarını terk etmiş doktorlara aittir.
Ulan’ın aklına pilot proje fikri bu yüzden geldi. Schleswig-Holstein’da Ukraynalı hastalar için Ukraynalı doktorlarla birlikte bir muayenehane kurmak istiyordu. Ulan, “Alman bir doktor olarak oradaki çalışmaları denetlerdim, örneğin sağlık sigortası şirketine fatura kesilmesini ben yönetirdim, meslektaşlarım da bunu zaten bu şekilde öğrenmişti” diye anlatıyor Ulan. Ancak lisans yetkilisi kategorik olarak şunları söyledi: Hayır!
Prensip olarak Ukraynalı doktorların nitelikleri Almanya’da tanınmaktadır. Öncelikle adayların Almanya’da kendilerini uzmanlık alanlarında gerekli süre boyunca (genellikle iki yıl) çalıştıracak bir klinik bulmaları gerekiyor. Bunu yapmak için etkilenenlerin profesyonel bir lisansa ihtiyacı var. Klinikten alınan bir sertifika daha sonra ileriye giden yolu açar.
Ulan, “Kabulün önündeki en büyük engellerden biri dildir” diyor. “En yüksek seviye gereklidir: C1.” Bu nedenle A2’den A1’e, B2 ve B1’den C2 ve C1’e kadar altı seviye vardır. Doktor, “C1’e ulaşmam iki yılımı aldı” diyor. Ulaşılması çok daha kolay olan B1 tamamen yeterlidir. “Ayrıca kendinizi bilimsel olarak ifade edebilmek.” Hastalarla konuşurken bu nadiren gerekli olur.
Bir avantaj olarak ana dil
Ukraynalı mültecilerle uğraşırken ortak dil aslında bir avantajdır. Her şeyden önce, Ulan’ın sıklıkla travma geçiren yurttaşlarıyla ilgilenen meslektaşları arasındaki psikolog ve psikoterapistlerin çalışmaları için. Eğer onlara izin verirsen. Ukrayna Tabipler Birliği başkanı aynı zamanda Alman sağlık sistemine giriş olarak kendi topluluğunda çalışmayı da hayal edebilir. Ulan, “Yardım sayesinde yavaş yavaş sistemi daha iyi tanıyacak ve aynı zamanda Almanca öğrenecekler” diyor. “Aslında zaten muayenehanelerde çalışan Ukraynalı doktorlar var. Ve Ocak ayında B2 eğitimini tamamlayacak birçok meslektaşımı tanıyorum.” Dil engeli biraz azaltılsaydı sorunun bir kısmı çözülebilirdi. “Onayın öyle kolay bir şekilde verilemeyeceği açıktır.”
Başka bir zorluğun üstesinden gelmek için başka bir alanda daha fazla hükümet müdahalesine ihtiyaç vardır. Tıp giderek kadınlaşıyor. Örneğin özel muayenehanelerdeki kadın doktorların oranı 2022’de ilk kez yüzde 50’nin üzerine çıktı. Ukrayna’dan gelen mültecilerin çoğunluğu kadın sağlık personeliydi. Ulan, “Kadın doktorların çoğunun çocuğu var” diyor. “Ancak anaokulunda veya okulda onlara yalnızca yarım gün bakılıyor.” Anne Almanca kursundayken. Öğleden sonrasını işi hakkında endişelenerek geçirmek yerine ailesiyle ilgilenmesi gerekiyor. “Bazı projeler bu yüzden zaten başarısız oldu.”
Biraz iyi niyetle çok şey mümkündür. Oksana Ulan bundan emin. Zaten çalışmanın bir yolunu bulmuş doktorlar bunu ona gösteriyor. Ve bunu yapmak isteyen birçok insan bunu istiyor. Oksana Ulan şöyle aktarıyor: “’Hastalara yardım edebilecekken öylece oturuyoruz’ diyorlar.’ Bunu çok duyuyorum.”