Ev
Sağlık
Kendi kendine yardım grubu Post Covid: “Artık doktorların karşısına daha güvenle çıkıyorum”
Korona hastalığının sonuçlarından muzdarip insanlar birçok endişeyle eziyet çekiyor. Kendi kendine yardım grupları ne yapar? Berlin-Marzahn ziyareti.
Susanne Dubber
Romy Lausecker, Covid sonrası kendi kendine yardım grubunun buluştuğu Alt-Marzahn’daki Sekis danışma merkezinin önünde.Gerd Engelsman
Regina Müller* ne yazık ki korona hastalığının geç dönem etkileri altında. Ona eziyet eden de kocası için duyulan endişedir. Ellili yaşlarının sonundaki kadın şunu biliyor: “Uzun süreli bir hasta olarak benimle geçirdiği iki yıl ondan sürekli olarak çok şey istiyor.” Bu onu üzüyor. Ve bu duyguyu, Covid sonrası hastalar için Marzahn kendi kendine yardım grubundaki diğer kişilerle paylaşıyor. Bu gruba ait olan herkes, akut enfeksiyondan on iki hafta veya daha uzun süre sonra, derin bitkinlik ve ciddi konsantrasyon bozuklukları gibi ciddi sağlık bozukluklarıyla uğraşmak zorundadır.
Kendi kendine yardım gruplarındaki temel kurallardan biri, orada tartışılan hiçbir şeyin dışarıdakilere aktarılamayacağıdır. İstisnai olarak, basın orada olabilir; ancak grubun üyeleri tanınmak istemiyor. Ne de olsa, bazıları kendilerini işverenler, meslek odaları, sağlık sigortası şirketleri ve emeklilik sağlayıcıları ile uzun süreli yasal anlaşmazlıklar içinde buluyor. Hastalığın tanınmaması, tedavi faturaları ve sonuçları gibi mali konular ve engellilik nedeniyle emekli maaşları hakkındadır.
“Etkilenen diğer kişilerle hastalığım hakkında konuşmak benim için iyi. Beni doktorlardan ve akrabalarımdan daha iyi anlıyorlar” diyor Regina Müller. Uzun masanın başındaki deri koltuklardan birine oturdu. 34 yaşındaki Romy Lausecker onu çok yakından dinliyor ve anlayışla başını sallıyor. İşini biliyor, kendisi iki yıldır Post Covid’den muzdarip ve grubu geçen yıl kurdu – Berliner Zeitung bunu bildirdi.
Şu anda Berlin’de, hasta çocukların ebeveynleri de dahil olmak üzere, uzun süreli ve Covid sonrası hastalar için sekiz kendi kendine yardım grubu var; diğerleri hazırlık aşamasındadır. Berlin kendi kendine yardım, iletişim ve bilgi merkezi Sekis’ten Johanna Schittkowski şöyle diyor: “Konu büyüyor. İlk gruplar güvenlik nedenleriyle yalnızca iki yıl önce çevrimiçi olarak bir araya geldi, ancak şimdi altısı kişisel olarak iletişim kuruyor.”
Covid-19, üç yıl önce Almanya’da ilk teşhis edildiğinden beri, bu ülkede yaklaşık 37 milyon kişi bu hastalığa yakalandı. Tahminlere göre, yüzde ona kadarı henüz tamamen iyileşmedi. Daha önce eksik olan terapi konseptlerinin geliştirilmesindeki bir yapı taşı, her biri on iki ila 15 katılımcılı kendi kendine yardım gruplarıdır.
Johanna Schittkowski, yalnızca Berlin’deki 1.700’den fazla gruptan birini ziyaret etmenin ne kadar yararlı olabileceğini uzun yıllara dayanan deneyimlerinden biliyor. “Tıbbi tedaviye ek olarak, etkilenenlerle düzenli bir değişim, gerginliği azaltır. Endişe ve korkularla yalnız kalmama hissini aktarır. Hastalar, diğerlerinin yanlarında getirdikleri deneyimlerden yararlanır.” Kendi kendine yardım grubu ne teşhis ne de profesyonel destekle ilgilidir; ana tema acıdır.
Covid Sonrası: Bir grupta kadere katlanmak daha kolaydır
Marzahn grubunda katılımcılar çok fazla bir şey beklememeleri için birbirlerini cesaretlendirirler. Romy Lausecker şunu biliyor: “Hiçbirimiz sabahın erken saatlerinden gece geç saatlere kadar eskiden normal olan işleri, ev işlerini, sosyal ilişkileri yapamıyoruz.” Bunu kabul etmek, kişinin kaderini kabul etmesi, eski haline dönmek için birinci adımdır. yaşam ve kişinin yaşamının bir noktasında gereksinimlerle başa çıkması. Romy Lausecker, “Zor olmaya devam ediyor, ancak beklentilerinizi ve alışkanlıklarınızı değiştirebilirsiniz” diyor. “O zaman Post Covid’e katlanmak daha kolay.”
Araştırma: Post-Covid, çocuklarda yetişkinlerde olduğu kadar sık görülür
Sekis Berlin’in kırk yıllık tarihi bir başarı öyküsüdür. Sekis, Batı Berlin engelliler ve kadın hareketinden gelişti: Senato ve sağlık sigortası şirketleri kısa süre sonra temas noktasını destekledi ve bugün de destekliyor. “Grupların üçte ikisi sağlık konularına, özellikle romatizma veya depresyon gibi kronik hastalıklara bölünmüş durumda. Üçüncüsü, terk edilmiş ebeveynler veya alkoliklerin akrabaları veya bakıma muhtaç kişiler gibi sosyal kaygılara sahip” diyor Johanna Schittkowski.
Sekis: Kendi kendine yardım grubundaki destek tartışmaları
Güzel bir saatin ardından Marzahn grubunun toplantısı sona erer; Son derece açık tartışmalardan gelen rahatlama katılımcılarda görülebilir. Desteklendiklerini hissediyorlar “Birlikte olmamız sayesinde artık doktorlarla daha özgüvenli bir şekilde karşılaşabilecek gücü geliştirdim.”
Gerd Engelsman
Kişiye
Johanna Schittkowski
von Sekis Berlin (Tel. 030/892 6602) sağlık bilimleri alanında yüksek lisans derecesine sahiptir. Ayrıca yirmi yılı aşkın bir süredir kendi kendine yardım gruplarında gönüllü olarak çalışmaktadır.
Sonra ortalık toparlanır, belki yakın gelecekte uzmanları davet etme ya da yazın birlikte bir geziye çıkma planları vardır. Romy Lausecker ve Regina Müller odadan çıkıp birlikte tramvaya binerler. Çiftler halinde, yalnız değil.
* İsim değiştirildi
Sağlık
Kendi kendine yardım grubu Post Covid: “Artık doktorların karşısına daha güvenle çıkıyorum”
Korona hastalığının sonuçlarından muzdarip insanlar birçok endişeyle eziyet çekiyor. Kendi kendine yardım grupları ne yapar? Berlin-Marzahn ziyareti.
Susanne Dubber
Romy Lausecker, Covid sonrası kendi kendine yardım grubunun buluştuğu Alt-Marzahn’daki Sekis danışma merkezinin önünde.Gerd Engelsman
Regina Müller* ne yazık ki korona hastalığının geç dönem etkileri altında. Ona eziyet eden de kocası için duyulan endişedir. Ellili yaşlarının sonundaki kadın şunu biliyor: “Uzun süreli bir hasta olarak benimle geçirdiği iki yıl ondan sürekli olarak çok şey istiyor.” Bu onu üzüyor. Ve bu duyguyu, Covid sonrası hastalar için Marzahn kendi kendine yardım grubundaki diğer kişilerle paylaşıyor. Bu gruba ait olan herkes, akut enfeksiyondan on iki hafta veya daha uzun süre sonra, derin bitkinlik ve ciddi konsantrasyon bozuklukları gibi ciddi sağlık bozukluklarıyla uğraşmak zorundadır.
Kendi kendine yardım gruplarındaki temel kurallardan biri, orada tartışılan hiçbir şeyin dışarıdakilere aktarılamayacağıdır. İstisnai olarak, basın orada olabilir; ancak grubun üyeleri tanınmak istemiyor. Ne de olsa, bazıları kendilerini işverenler, meslek odaları, sağlık sigortası şirketleri ve emeklilik sağlayıcıları ile uzun süreli yasal anlaşmazlıklar içinde buluyor. Hastalığın tanınmaması, tedavi faturaları ve sonuçları gibi mali konular ve engellilik nedeniyle emekli maaşları hakkındadır.
“Etkilenen diğer kişilerle hastalığım hakkında konuşmak benim için iyi. Beni doktorlardan ve akrabalarımdan daha iyi anlıyorlar” diyor Regina Müller. Uzun masanın başındaki deri koltuklardan birine oturdu. 34 yaşındaki Romy Lausecker onu çok yakından dinliyor ve anlayışla başını sallıyor. İşini biliyor, kendisi iki yıldır Post Covid’den muzdarip ve grubu geçen yıl kurdu – Berliner Zeitung bunu bildirdi.
Şu anda Berlin’de, hasta çocukların ebeveynleri de dahil olmak üzere, uzun süreli ve Covid sonrası hastalar için sekiz kendi kendine yardım grubu var; diğerleri hazırlık aşamasındadır. Berlin kendi kendine yardım, iletişim ve bilgi merkezi Sekis’ten Johanna Schittkowski şöyle diyor: “Konu büyüyor. İlk gruplar güvenlik nedenleriyle yalnızca iki yıl önce çevrimiçi olarak bir araya geldi, ancak şimdi altısı kişisel olarak iletişim kuruyor.”
Covid-19, üç yıl önce Almanya’da ilk teşhis edildiğinden beri, bu ülkede yaklaşık 37 milyon kişi bu hastalığa yakalandı. Tahminlere göre, yüzde ona kadarı henüz tamamen iyileşmedi. Daha önce eksik olan terapi konseptlerinin geliştirilmesindeki bir yapı taşı, her biri on iki ila 15 katılımcılı kendi kendine yardım gruplarıdır.
Johanna Schittkowski, yalnızca Berlin’deki 1.700’den fazla gruptan birini ziyaret etmenin ne kadar yararlı olabileceğini uzun yıllara dayanan deneyimlerinden biliyor. “Tıbbi tedaviye ek olarak, etkilenenlerle düzenli bir değişim, gerginliği azaltır. Endişe ve korkularla yalnız kalmama hissini aktarır. Hastalar, diğerlerinin yanlarında getirdikleri deneyimlerden yararlanır.” Kendi kendine yardım grubu ne teşhis ne de profesyonel destekle ilgilidir; ana tema acıdır.
Covid Sonrası: Bir grupta kadere katlanmak daha kolaydır
Marzahn grubunda katılımcılar çok fazla bir şey beklememeleri için birbirlerini cesaretlendirirler. Romy Lausecker şunu biliyor: “Hiçbirimiz sabahın erken saatlerinden gece geç saatlere kadar eskiden normal olan işleri, ev işlerini, sosyal ilişkileri yapamıyoruz.” Bunu kabul etmek, kişinin kaderini kabul etmesi, eski haline dönmek için birinci adımdır. yaşam ve kişinin yaşamının bir noktasında gereksinimlerle başa çıkması. Romy Lausecker, “Zor olmaya devam ediyor, ancak beklentilerinizi ve alışkanlıklarınızı değiştirebilirsiniz” diyor. “O zaman Post Covid’e katlanmak daha kolay.”
Araştırma: Post-Covid, çocuklarda yetişkinlerde olduğu kadar sık görülür
Sekis Berlin’in kırk yıllık tarihi bir başarı öyküsüdür. Sekis, Batı Berlin engelliler ve kadın hareketinden gelişti: Senato ve sağlık sigortası şirketleri kısa süre sonra temas noktasını destekledi ve bugün de destekliyor. “Grupların üçte ikisi sağlık konularına, özellikle romatizma veya depresyon gibi kronik hastalıklara bölünmüş durumda. Üçüncüsü, terk edilmiş ebeveynler veya alkoliklerin akrabaları veya bakıma muhtaç kişiler gibi sosyal kaygılara sahip” diyor Johanna Schittkowski.
Sekis: Kendi kendine yardım grubundaki destek tartışmaları
Güzel bir saatin ardından Marzahn grubunun toplantısı sona erer; Son derece açık tartışmalardan gelen rahatlama katılımcılarda görülebilir. Desteklendiklerini hissediyorlar “Birlikte olmamız sayesinde artık doktorlarla daha özgüvenli bir şekilde karşılaşabilecek gücü geliştirdim.”
Gerd Engelsman
Kişiye
Johanna Schittkowski
von Sekis Berlin (Tel. 030/892 6602) sağlık bilimleri alanında yüksek lisans derecesine sahiptir. Ayrıca yirmi yılı aşkın bir süredir kendi kendine yardım gruplarında gönüllü olarak çalışmaktadır.
Sonra ortalık toparlanır, belki yakın gelecekte uzmanları davet etme ya da yazın birlikte bir geziye çıkma planları vardır. Romy Lausecker ve Regina Müller odadan çıkıp birlikte tramvaya binerler. Çiftler halinde, yalnız değil.
* İsim değiştirildi